Blauwe Grotten Malta

De blauwe grotten Malta weerspiegelen de schitterende blauwe kleuren van de onderwater planten.

Het is echt schitterend rondom het eiland Filfa. Hier kun je mooie foto’s maken, als de zee tegen de rotswanden botst.

De Blauwe Grot ligt dichtbij “Wied iz-Zurrieq” en deze stad ligt weer zuidelijk van Qrendi. Je kunt vanaf Wied iz-Zurrieq met de boot naar een aantal grotten, waaronder Blue Grotto. Verder kun je vanaf Wied iz-Zurrieq het kleine eiland Filfa zien. Op dit eiland leeft een uniek soort hagedis. Ooit werd het eiland gebruikt voor schietoefeningen. Maar het eiland geniet nu wettelijke natuurbescherming.

Geschiedenis Boottochten Blauwe Grotten Malta

In het verleden werden de Blauwe Grotten Malta vooral beschouwd als de plek waar de vissers van de aangrenzende gebieden hun brood konden verdienen. In het begin van de jaren vijftig begonnen Engelse militairen en hun gezinnen Blauwe Grotten Malta te bezoeken. Vooral om te zwemmen en zo nu en dan vroegen ze vissers om hen mee te nemen voor een boottocht. Vanwege de aard van hun werk was dit voor de vissers niet altijd mogelijk. In plaats daarvan waren er echter meestal de visserszonen, die vroeger de Engelse militairen en hun families meenamen voor een ritje naar de Blue Grotto. Geleidelijk aan begonnen deze boottochten aan populariteit te winnen. En op een gegeven moment waren er ongeveer acht kleine boten die dit soort tochten maakten.

Zoals vaak gebeurt, begonnen bij gebrek aan organisatie en regelgeving problemen te ontstaan ​​tussen de booteigenaren. Dienovereenkomstig besloot de regering van 1958 de situatie te regelen. Dit deden zij door de vereiste van een vergunning op te leggen aan booteigenaren. De booteigenaren die de genoemde boottochten naar de Blauwe Grotten Malta wensen uit te voeren.

Vergunningen

Aan het verkrijgen van een vergunning zijn verschillende voorwaarden verbonden. In de eerste plaats moest de aanvrager de eigenaar van de boot zelf zijn. Bovendien moest de genoemde boot worden gecertificeerd door een inspecteur. Die inspecteur zou bevestigen of hij geschikt was om passagiers te vervoeren.

Op dat moment hadden boten een vergunning om 3 tot 5 passagiers te vervoeren. Aan de andere kant werden buitenboordmotoren (die meestal “Seagull 4HP” waren) gecertificeerd door een ingenieur. Het was ook verplicht om een ​​paar roeiriemen, reddingsvesten (één voor elke passagier), een reddingsboei, een brandblusser, een emmer vol zand en een lang touw te hebben. De bootlieden (bekend als stuurlieden) moesten ook een examen afleggen. Dat examen werd door de kapitein van de havens afgenomen om hun bekwaamheid en vaardigheid op zee te kunnen vaststellen. Men merkt op dat veel van de bovenstaande vereisten nog steeds van toepassing zijn. Hoewel sommige in de loop van de jaren enigszins zijn gewijzigd.

In 1958 verleende de regering acht vergunningen voor degenen die het werk al op ongereguleerde wijze uitvoerden. Daarna, in 1962 werden nog eens vier vergunningen afgegeven. Ook in deze periode nam het aantal toeristen dat Malta bezocht toe. Daarom waren er meer vergunningen nodig, zodat er in 1964 in totaal 59 vergunningen waren. Met zo’n groot aantal vergunningen begon men te beseffen dat het gebied bij Wied iz-Zurrieq, van waaruit het bedrijf wordt geëxploiteerd, destijds vrij klein is voor alle vergunninghouders.

Blue Grotto Boat Service

Als gevolg van het bovenstaande werd in 1968 de Blue Grotto Boat Service-groep opgericht. Binnen deze groep werd een commissie benoemd en werd een statuut opgesteld om de exploitatie van boottochten naar de Blue Grotto ordelijk te regelen. Er werd ook veel nadruk gelegd op de veiligheid van passagiers. Uit een onderzoek dat werd uitgevoerd, bleek dat niet meer dan 25 boten op dezelfde dag konden opereren. Dit leidde tot het ontstaan ​​van twee ploegen.

Veiligheid passagiers

Met betrekking tot de veiligheid van passagiers, streeft de Blue Grotto Boat Service ernaar om ervoor te zorgen dat de toerist niet alleen een goede service biedt, maar ook dat hij zich in een veilige omgeving bevindt. De vergunninghouders zijn de afgelopen twaalf jaar immers gedekt door een verzekeringspolis. Bovendien wordt vóór het gebruik altijd gecontroleerd of de zeeën voldoende zijn om de toerist niet in gevaar te brengen. In feite ten nadele van de schippers, wordt er niet gewerkt wanneer er een zuidenwind is die aanleiding geeft tot zeer ruwe zeeën bij Wied iz-Zurrieq. De beslissing om al dan niet actief te zijn, wordt als een zeer ernstige kwestie beschouwd. In feite wordt de beslissing of het weer het toelaat of niet, genomen door de Blue Grotto Boat Service Committee in overleg met haar leden.

Verder zorgen we ervoor dat de toeristen zo zitten dat de juiste balans op de boot wordt bereikt. Leden van de Blue Grotto Boat Service helpen toeristen bij het instappen. Ook besteden we aandacht aan de behoeften van ouderen en mensen met speciale behoeften. In lijn met ons systeem zijn er altijd twee of drie boten in de buurt, zodat de ene boot de andere kan helpen wanneer dat nodig mocht zijn. De plaats wordt altijd veel bezocht door zwemmers. Opgemerkt moet worden dat we in dit opzicht de afgelopen veertig jaar geen ongelukken hebben gehad. We kunnen ook met trots zeggen dat we soms worden geroepen om zwemmers bij te staan ​​als ze moeilijkheden ondervinden, en daarom voelen we dat dit ook onze plicht is.

Vertaald van bron: Bleu Grotto Boat Service