Sachsische Schweiz, Saksisch Zwitserland is Bizar, bizar, origineel … welke woorden u ook vindt, laat u imponeren! Van zandsteennaalden en rotsachtige riffen, beukenbossen en stromen – natuurlijke meesterwerken die sinds 1990 als nationaal park worden beschermd. Het totale kunstwerk “Nationaalparkregio Saksisch Zwitserland” vindt zijn voltooiing in het beschermde landschapsgebied dat bestaat uit uitgestrekte vlakke gebieden met majestueuze tafelbergen en de diep uitgesneden Elbe.

Excursiebestemmingen Saksische Zwitserland
Zoveel mogelijkheden! Iemand die van korte vakanties houdt komt hier aan zijn trekken, evenals de gepassioneerde wandelaar. Voor een eerste oriëntatie kunt u hier een interactieve overzichtskaart openen. Tips nodig voor uitstapjes? De online reiszoeker van het toeristenbureau van Saksisch Zwitserland heeft routesuggesties met kaarten die klaar zijn om te worden afgedrukt. En als je dit landschap nog beter wilt leren kennen:
We bieden u:
- individuele wandelingen met de gecertificeerde nationale parkgidsen, Ontdekkingstochten van mei tot oktober van elk jaar met gecertificeerde nationale parkgidsen en
- Speciale rondleidingen en specialistische excursies over verschillende onderwerpen in het nationale park met medewerkers van de nationale parkadministratie – vind de laatste informatie in onze evenementenkalender

Nationaal park Saksisch Zwitserland Nationaal park (1-10) Boheems Zwitserland (Narodní-park Ceské Švýcarsko 11-15) Nationaal park Saksisch Zwitserland (onderdeel van het beschermde landschapsgebied 16-21) Beschermingsgebied Elbsandsteenlandschap (CHKO Labské pískovce 22-25)
- Bastei-weergave
- Vooruitzicht op brand
- Lilienstein
- Amselgrund
- Waitzdorfer Höhe
- Schrammsteine
- Kuhstall
- Königsplatz
- Bovenste slot
- Winterberg
- Edmundsklamm (Edmundova souteska)
- Prebischtor (Pravčická brána)
- Panoramaweg bij Jetřichovice (Dittersbach)
- Rosenberg (Růžový vrch)
- Kreibitz (Chřibská)
- Pfaffenstein
- Vesting Königstein
- Keizerlijke kroon en Zirkelstein
- Zschirnsteine
- Bielatal
- Langenhennersdorf-labyrint
- Hoge sneeuwberg (Děčínský Snežník)
- Tyssa (Tisá)
- Berghotel Belvedere
- Uitzicht op de 25e roos (Růžový hřeben)
De Bastei – Sachsische Schweiz
Wandeladvies naar de Bastei: Vanuit de stad Wehlen – uitzicht op Schwarzberg – Schanzenweg – Schwarzbergweg – Steinerner Tisch – Aussenweg Steinerner Tisch / Bastei – Bastei – Gansweg – Omweg vanaf de Gansweg – Schwedenlöcher – Amselgrund – Amselfall – Rathewalde – Rathewalder-wandelpad – Reingrund – Wehelling – Zeldrund – Kohler Wehlen (ongeveer 10 km)
Dit rotsmassief bij Rathen is één van de beroemdste natuurmonumenten in Saksisch Zwitserland. Het eigenlijke bastion, de 305 m hoge rotskansel, steekt 194 m boven de Elbe uit en biedt een indrukwekkend uitzicht over het landschap. Vanuit tal van andere uitkijkpunten opent zich een panorama met alle grote tafelbergen (bijvoorbeeld Lilienstein, Königstein), de Schrammstein-keten, de Grote Winterberg en andere belangrijke uitkijkpunten en klimrotsen tot aan de Boheemse regio. In 1938 werd het bastiongebied in Saksisch Zwitserland onder natuurbescherming geplaatst en maakt nu deel uit van het Nationaal Park Saksisch Zwitserland. Het zogenaamde schilderspad gaat terug naar de schilders uit de Romantiek. Het bastion was een punt tussen de Liebethaler Grund en de Prebischtor in Bohemen. In 1812 werd hier de eerste bescheiden herberg gebouwd om wandelaars van voedsel te voorzien.
Uitzichtpunt Brand – Sachsische Schweiz
Het uitzichtpunt Brand ligt midden in het bos, ca. 170 m boven het Polenztal in het noorden van het Elbsandsteingebergte. Het beroemde uitzicht op de Brand, ongeveer 3 km van de stad Hohnstein, staat ook wel bekend als het “balkon van Saksisch Zwitserland”. Op een hoogte van 317 m boven zeeniveau wordt de bezoeker een panorama van onvergetelijke schoonheid geboden, het uitzicht strekt zich uit van het Bastei-gebied naar de Schrammsteine, evenals het Ertsgebergte en het Boheemse Centrale Gebergte. U kunt ook een bezoek brengen aan het informatiepunt van het Nationaal Park voor Blockhaus Brand.
Adres: Gästeamt Hohnstein, Rathausstraße 10, 01848 Hohnstein
Lilienstein – een Tafelberg met symbolisch karakter
Wandelaanbevelingen
Vanuit Königstein (veerboot naar Halbestadt) via zuidelijke klim naar het Liliensteinplateau – afdaling op het noordelijke pad naar Bad Schandau naar de S-Bahn Vanaf bushalte Waltersdorf wandelt u via de noordelijke klim naar de Lilienstein. Vanaf station Rathen-Kottesteig via de noordelijke klim naar de Lilienstein, afdaling via het zuidelijke pad naar Königstein naar de S-Bahn.
Met de auto naar de parkeerplaats onder de Lilienstein (nadering via Waltersdorf), vanaf daar kun je de steen oplopen.
Gelegen midden in het Nationaal Park Saksisch Zwitserland, heeft de enige tafelberg op de rechteroever van de Elbe een opvallend silhouet. We hebben deze bekende vorm van de leliesteen gekozen als ons nationaal parklogo. De Lilienstein verwelkomt zijn gasten van ver. Hoog boven het Elbe-dal, tegenover de vesting Königstein, rijst de zandstenen tafelberg 415 m uit het landschap. Het maakt niet uit vanuit welke richting de Lilienstein wordt bekeken – hij toont zichzelf altijd in een andere vorm. Tijdens een treinrit in de grote Elbe-boog tussen Rathen en Königstein kun je deze rots met zijn grootte en grootsheid en van bijna alle kanten het beste bewonderen. Enkele zeer mooie uitzichten op de Elbe-vallei en een herberg bevinden zich op het plateau.
Amselgrund – Sachsische Schweiz
Wandeladvies: rondwandeling (lengte 6 km, tijd ca. 2,5 uur): wandelparking Rathewalde – Rathewalder Mühle (Lochmühle) – Amselgrund – Amselfall – Schwedenlöcher – (omleiding vanaf Gansweg – Kleine Gans – Paviljoenzicht) – Gansweg – Rathewalder-voetpad – wandelparking Rathewalde Deze wandeling in het Rathengebied is zeer geschikt voor gezinnen – weg van het veelbezochte bastion, maar met uitzicht op de Wehlgrund, langs de 10 meter hoge Amselfall en door de wilde Schwedenlöcher. (Tip: bij de Ganshütte rechts naar het uitzicht – pad naar het zuiden)
De Amselgrund, waar de Grünbach doorheen stroomt, begint ten zuiden van Rathewalde als een romantische rotskloof en eindigt kort voor Rathen bij de Amselsee. Het bovenste kloofachtige gedeelte loopt volledig door de kernzone van het Nationaal Park Saksisch Zwitserland. Het wandelpad langs de bodem biedt interessante uitzichten naar beneden naar de Grünbach, die gedeeltelijk tussen de rotsen verdwijnt en via trappen het dal in snelt. Bij de Amselfallbaude valt het water als een opmerkelijke val in de vallei – verreweg de grootste van de watervallen in Saksisch Zwitserland. In de Amselgrund is er de Amselfallbaude met een nationaal park informatiepunt en verder boven de Rathewalder Mühle (Lochmühle).
Waitzdorfer Höhe – Sachsische Schweiz
Wandeladviezen: Van Hohnstein – Napoleonschanze – Brandweg – Grundmühle – Waitzdorfer Höhe – Waitzdorf – Brand – Hohnstein.
Vanaf parkeerplaats Frinztalmühle (Porschdorf) – Sebnitztal – Ochelweg – Waitzdorf – uitzicht – parkeerplaats Dorfgrund – Frinztalmühle.
Wie de Waitzdorfer Höhe (414 m) bewandelt, wordt beloond met een mooi uitzicht op de bergen van “Saksisch Zwitserland”. Onder de Waitzdorfer Höhe ligt de plek – overigens de enige direct in het Nationaal Park Saksisch Zwitserland. Waitzdorf heeft momenteel zo’n 50 inwoners en is daarmee zeker één van de kleinste steden van Duitsland. Het kleine Waldhufendorf (naar de naam Watzmann) verschijnt in schriftelijke verslagen vanaf 1445.
Bijzonderheid: hier graast een kudde Galloway-runderen. Het grasland (55 ha) op de Waitzdorfer Höhe behorende bij het nationale park moet in de toekomst om redenen van landschapsbehoud open worden gehouden. Door uitgebreide beweiding en regelmatig maaien worden de weilanden omgetoverd tot soortenrijk grasland. Het stevige Galloway-vee dat dit mogelijk maakt, is het oudste hooglandvee op de Britse eilanden. En komt uit het zuidwesten van Schotland.
Alle dieren in deze kudde zijn geboren in Duitsland en zijn raszuiver. De vijf houten paddocks beslaan 25 hectare weiland. Drie houten schuilplaatsen beschermen de dieren tegen hitte en kou. De Galloways zijn hoornloos en zuinig vleesvee met een trap en beet die zacht is voor de vegetatie. Ze worden vooral gekenmerkt door hun gebrek aan eisen aan voedsel en weer. Zelfs temperaturen onder -10 ° C zijn niet schadelijk voor hen. Daarom kunnen de dieren het hele jaar buiten worden gehouden. Extra hooi wordt alleen in de winter gevoerd (geen krachtvoer). Geboorten verlopen meestal probleemloos buitenshuis. Het weideproject loopt sinds mei 1992 om het culturele landschap in de regio Saksisch Zwitserland nationaal park te behouden. De Saxon Switzerland National Park Administration is de eigenaar en promotor van de kudde.
Schrammsteine – Sachsische Schweiz
Wandeladvies: vanuit Bad Schandau OT Ostrau (of vanaf OT Postelwitz vanaf de veerboot Krippen) – Zahnsgrund – Lattengrund – Großes Schrammtor – Jägersteig – Schrammstein uitzicht – Schrammsteinweg – terug klimmen – Carolafelsen – Wilde Hölle – Nasser Grstraund – Liebentor – Bad Schandau (ca. 8 km, 3 uur, 350 m hoogteverschil), b.v. Soms moeizame rotsklimmen, maar heel mooi uitzicht op de Schrammsteinen!
De Schrammsteine profileert zich als een langgerekte, ongerepte, zwaar gespleten groep rotsen ten oosten van Bad Schandau. Ze worden in het noorden begrensd door het Kirnitzschtal, in het zuiden door het Elbe-dal en in het oosten door de twee winterbergen. Ze zijn onderverdeeld in de Vordere Schrammsteine (van de Falkenstein tot de Breiten Kluft) en de Hinteren Schrammsteine (van de Affensteinen tot de Winterberge). Drie machtige, verticale insnijdingen vormen de Schrammtore, die in zijn verscheidenheid aan vormen een bijzondere getuigenis is van de verwering die miljoenen jaren heeft geduurd.
Kuhstall – grot met uitzicht – Saksisch Zwitserland
Wandeladvies: Beuthenfall – Dittrichsgrund – Frienstein – Kuhstall – Lichtenhain-waterval (terug met de bus of de Kirnitzschtalbahn)
De machtige rotspoort met een hoogte van 11 m en een breedte van 17 m ligt aan de horizon van een kleiachtige laag waarop talloze grotten en overhangen zijn. Zo ontstond de zogenaamde “Kuhstallhöhle” zoals we die vandaag kennen. Vanuit de grot geniet je van een prachtig panoramisch uitzicht op het Affenstein massief, bij voorkeur in de ochtend- en avonduren. Als u de zogenaamde “Himmelsleiter” beklimt, ontdekt u de overblijfselen van het voormalige oude kasteel van de heerschappij Wildenstein. De ruige Neue Wildenstein – beter bekend onder de naam Kuhstall – is nog steeds een populaire excursiebestemming in Nedersaksisch Zwitserland. Al in 1824 werd hier een kleine herberg gebouwd. Hongerige en dorstige wandelaars kunnen zich vandaag nog versterken in de herberg niet ver van de grot. De verhuurder is nu waarschijnlijk anders dan toen …
De geschiedenis van Kuhstall – Saksisch Zwitserland
In de 15e eeuw bevond zich het kasteelcomplex Neu-Wildensteiner boven de rotspoort, het hoofdkwartier van de gelijknamige heersers, die toen toebehoorden aan de Bohemen. Overblijfselen van het kasteel zijn nog steeds zichtbaar. Tot op de dag van vandaag zijn er legendes, verhalen en mythen bewaard gebleven over de voorheen bewoonde kasteelcomplexen van het Elbezandsteengebied en hun bewoners. Deze grot en de nabijgelegen, grillige rotsen dienden de inwoners van de omliggende dorpen en hun dieren in vroegere tijden van oorlog als bescherming tegen invallen en plunderingen door binnenvallende legers.
Om te zorgen voor voldoende voedsel voor de strijdende troepen tijdens hun campagnes, was het in die tijd normaal om gewoon bestaand voedsel, vee, wagens en graan in beslag te nemen, indien nodig ook met geweld. Soldaten hadden tenslotte honger, je wint geen veldslagen met een lege maag! In bijzonder ernstige gevallen had de individuele boer vaak niet eens een koe of een zaadkorrel voor het volgende jaar. Aan het begin van de 19e eeuw begon het toerisme zich onder invloed van de romantiek te ontwikkelen. Gedurende deze tijd werden de natuurlijke schoonheid van het Elbezandsteengebergte “ontdekt”, en bekende schilders en publicisten droegen aanzienlijk bij aan de ontwikkeling van het gebied. De zogenaamde Malerweg werd aangelegd en één van de stops was deze grot met zijn prachtige uitzicht op de rotsachtige wereld.
Königsplatz in de buurt van Hinterhermsdorf – Saksisch Zwitserland
Wandeladvies: Parkeergarage Hinterhermsdorf Buchenparkhalle – Königsplatz – Holltunnel – Rabensteine - voormalig Hinterdittersbach – Kirnitzschklamm – Obere Schleuse – Niedermühle – Im Loch – Weißbachtal – Bammelweg – vervolgpad – Schäferräumicht – Hinterhermsdorf parkeerplaats Buchenparkhalle (ca. 18 km)
Het prachtige uitzicht vanaf Königsplatz in Hinterhermsdorf biedt een weids panorama over de rustige bergen van Boheems Zwitserland. Vroeg opstaan wordt vaak beloond met heldere, zonnige ochtenduren, vooral in de herfst. Als vertrekpunt voor wandelingen is Hinterhermsdorf door de centrale ligging met talrijke overnachtingsmogelijkheden en goede vervoersverbindingen uitstekend geschikt. Het openluchtgebied Waldhusche is een uitstekende gelegenheid om kennis te maken met het bos en de mogelijke toepassingen ervan en is bijzonder geschikt voor kinderen. Grensovergangen naar Tsjechië die gebruikt kunnen worden door voetgangers bevinden zich ten noorden van de Weifberg, ten oosten en ten zuiden van Hinterhermsdorf in het Kirnitzschtal.
Geschiedenis Königsplatz – Saksisch Zwitserland
De plaats is ontstaan als een zogenaamd “Waldhufendorf”. Dit waren plaatsen waar de landbouwgrond en het bos in directe verbinding stonden met de boerderijen. De plaats werd voor het eerst genoemd in documenten in 1445 – als Hermannstorff. In 1468 heette het al Hinderhermanstorf. Na lange tijd deel uitgemaakt te hebben van het koninkrijk Bohemen kwam het dorp of het Nedersaksisch Zwitserland in het midden van de 15e eeuw in Saksisch bezit. In het dorp zijn meer dan 60 vakwerkhuizen uit de 18e en 19e eeuw te zien, waarvan sommige zijn gerestaureerd en hersteld naar het origineel. De dorpskerk uit 1690 is een monumentaal pand.
Bovenste sluis bij Hinterhermsdorf – Sachsische Schweiz
Wandeladvies: Hinterhermsdorf – Buchenparkhalle – Obere Schleuse – Herrmannseck – Wettinplatz – Königsplatz – Hinterhermsdorf
Bijzonder indrukwekkend is een boottocht in de wilde en grotendeels originele Kirnitzsch-kloof. De stroom, afgedamd op 700 m, werd vroeger gebruikt voor raften. Tegenwoordig varen boten kalm door het smalle, stille rotsachtige rijk naar de damwand – de Upper Lock. Een rondvaart route leidt terug over de Hermannseck naar Hinterhermsdorf. U kunt ook een bezoek brengen aan het informatiecentrum van het Beize National Park met het Waldhusche openluchtbos!
Geschiedenis van de Bovenste Sluis – Saksisch Zwitserland
De bovenste sluis, ooit een houten, vanaf 1816/17 een stenen dam, werd in 1567 gebouwd in opdracht van keurvorst August von Sachsen (r. 1553-1586) om boomstammen te verzamelen en te vlotten. De vloedgolf die ontstond bij het openen van de dam maakte het mogelijk de boomstammen tot aan de Elbe te laten drijven. De vlotters vergezelden de boomstammen op het spantenpad. De boottocht van 20 minuten, die sinds 1879 jaarlijks van april tot oktober wordt aangeboden op de 700 m lange dam van de Bovensluis, voert door een schilderachtige rotskloof. Een donker sparrenbos gedijt in de schaduwrijke, koele en vochtige kloof, terwijl een lichter heide- en dennenbos groeit op de drogere en zonnigere hoogten.
De Grote Winterberg -Saksisch Zwitserland
Wandeladviezen:
Schmilka – Heringsgrund – Reitsteig – Großer Winterberg – omweg naar het uitzicht op de Kipphorn – Erlsgrund – Schmilka
Schmilka – Heringsgrund – Reitsteig – Großer Winterberg – Kleiner Winterberg – Affensteine - Beuthenfall
Met een hoogte van 556 m is de Grote Winterberg de hoogste berg in de regio Saksisch Zwitserland op de rechteroever van de Elbe en is het één van de meest populaire excursiebestemmingen sinds de eerste ontwikkeling van de bergen. Typisch beukenbos met soortenrijke bodemvegetatie groeit op de basalttop.
Het voormalige berghotel op de top is gebouwd in 1848 en is een monumentaal pand. De historische ijskelder, die in 2002/2001 werd gerenoveerd, doet sindsdien dienst als informatiepunt van het nationaal park – het is altijd een bezoek waard! Onder de Grote Winterberg biedt de Kipphorn een fantastisch uitzicht over de Elbe-vallei.
Geschiedenis van de Grote Winterberg
Wilhelm Leberecht Götzinger beschreef het uitzicht vanaf de Großer Winterberg al met enthousiaste woorden in zijn Beschrijving van Saksisch Zwitserland, Sachsische Schweiz, gepubliceerd in 1812. Beroemde dichters, schilders en musici zoals Hans Christian Andersen, Caspar David Friedrich, Carl Maria von Weber en Richard Wagner kwamen ook naar het gebied en lieten zich voor hun werken inspireren door het unieke gebied. Ze kwamen hier op het zogenaamde schilderspad en wandelden verder naar Bohemen.
Het Winterberg-gebouw werd in opdracht en gefinancierd door het Koninkrijk Saksen, wiens koning Friedrich August II van Saksen het na voltooiing ook als jachtzetel gebruikte. Dat blijkt ook uit het jachtpaviljoen dat nog steeds op Kleiner Winterberg Sachsische Schweiz staat. Rond 1818 werd op de top van de Winterberg een eerste houten huis met aangrenzend restaurant gebouwd, dat later het slachtoffer werd van brand, vermoedelijk brandstichting. Als gevolg hiervan werd in 1848 een stenen gebouw in Zwitserse stijl opgetrokken – volgens de plannen van Oberlandesbaumeister Karl Moritz Hänel. Het basalt en de zandsteen die in het winterberggebied werden gevonden, werden voornamelijk als bouwmateriaal gebruikt. Het creatieve veld van Hänel lag toen echter in Dresden. De bekendste en belangrijkste gebouwen waarbij hij betrokken was, zijn de Dreikönigskirche en de Sempergalerie (tegenwoordig de fotogalerij).
Vertaald van bron: Nationaal Park Saksisch Zwitserland
Adres: Saksische Stichting Natuur en Milieu, Nationaal Park Centrum Sächsische Schweiz, Dresdner Str. 2 B, 01814 Bad Schandau